Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Το βαρκάκι στο Άγιο Κωνσταντίνο στα Κανάλια
Περνώντας κανείς από τον Κόρφο, πηγαίνοντας προς τα Κανάλια, θα συναντήσει στα δεξιά του το εκκλησάκι του Άγιου Κωνσταντίνου. Ακριβώς κάτω από το παραθαλάσσιο ξωκλήσι βρίσκεται ένα μικρό παραλιάκι. Στην βόρεια προέκταση αυτής της μικρής αμμουδιας βρίσκεται το βαρκάκι της φωτογραφίας!
Αφιέρωμα στην Παλιά Μύκονο ν.2
Μία ματιά στο παρελθόν της Μυκόνου και συγκεκριμένα στα σοκάκια της χώρας από το 1880 μέχρι σήμερα!
Οι πραγματικά μοναδικές εικόνες που περνούν μπροστά από τα μάτια μας δεν αποτελουν απλά και μόνο μία ιστορική καταγραφή της πορείας ενός τόπου μέσα σε τρεις αιώνες, ούτε αποτελούν την 'μουσειακή' ανάμνηση μίας Μυκόνου που πέρασε ανεπιστρεπτί...
Οι εικόνες αυτές καταφέρνουν και 'παγιδεύουν' στον φακό αυτό που ο Π. Κουσαθανάς αποκαλεί την "ψυχή του τόπου" και να το αποτυπώνουν στην φωτογραφία ως 'μαρτυρία' για την ποιότητα και την ουσία του τόπου και των ανθρώπων που το κατοικούν!
Παρατηρώντας μία μετά την άλλη αυτές τις φωτογραφίες μία αίσθηση εσωτερικής ευεξίας πλημμυρίζει την ψυχή, άμεση συνέπεια φρονώ της άφθαστης ομορφιάς και απλότητας της Μυκόνου που ξεπηδάει μέσα από τον φακό!!
Το Μυκονιάτικο σκαλοπάτι, η Μυκονιάτικη πεζούλα, η φρεσκοβαμμένη πλάκα, συνιστούν την υλική αποτύπωση αυτής της ομορφιάς και απλότητας.
Η Μυκονιάτισσα που βγαίνει στο μπαλκόνι, η γιαγιά που κρατάει το εγγόνι από το χέρι, ο μπάρμπας με το γαϊδουράκι, ο φίλος του πελεκάνου, συνιστούν την ανθρώπινη αντιστοιχία αυτής της ομορφιάς.
Είναι αξιοσημείωτο το πώς ο ανθρώπινος παράγοντας - οι Μυκονιάτες δηλαδή - δένουν αρμονικά με το χώρο δίνοντας την αίσθηση ότι αποτελούν το ιδανικό συμπλήρωμα σε αυτές τις εικόνες.
Αυτό το ταίριασμα του ανθρώπου με το περιβάλλον του - του Μυκονιάτη με τα σοκάκια, τις πλάκες, τα μπαλκόνια και τα σκαλοπάτια της Μυκόνου - δεν μπορεί παρά να γεννάει αρμονία και ομορφιά!
Πηγή: http://www.youtube.com/watch?v=CliBVWBJcn8
Οι πραγματικά μοναδικές εικόνες που περνούν μπροστά από τα μάτια μας δεν αποτελουν απλά και μόνο μία ιστορική καταγραφή της πορείας ενός τόπου μέσα σε τρεις αιώνες, ούτε αποτελούν την 'μουσειακή' ανάμνηση μίας Μυκόνου που πέρασε ανεπιστρεπτί...
Οι εικόνες αυτές καταφέρνουν και 'παγιδεύουν' στον φακό αυτό που ο Π. Κουσαθανάς αποκαλεί την "ψυχή του τόπου" και να το αποτυπώνουν στην φωτογραφία ως 'μαρτυρία' για την ποιότητα και την ουσία του τόπου και των ανθρώπων που το κατοικούν!
Παρατηρώντας μία μετά την άλλη αυτές τις φωτογραφίες μία αίσθηση εσωτερικής ευεξίας πλημμυρίζει την ψυχή, άμεση συνέπεια φρονώ της άφθαστης ομορφιάς και απλότητας της Μυκόνου που ξεπηδάει μέσα από τον φακό!!
Το Μυκονιάτικο σκαλοπάτι, η Μυκονιάτικη πεζούλα, η φρεσκοβαμμένη πλάκα, συνιστούν την υλική αποτύπωση αυτής της ομορφιάς και απλότητας.
Η Μυκονιάτισσα που βγαίνει στο μπαλκόνι, η γιαγιά που κρατάει το εγγόνι από το χέρι, ο μπάρμπας με το γαϊδουράκι, ο φίλος του πελεκάνου, συνιστούν την ανθρώπινη αντιστοιχία αυτής της ομορφιάς.
Είναι αξιοσημείωτο το πώς ο ανθρώπινος παράγοντας - οι Μυκονιάτες δηλαδή - δένουν αρμονικά με το χώρο δίνοντας την αίσθηση ότι αποτελούν το ιδανικό συμπλήρωμα σε αυτές τις εικόνες.
Αυτό το ταίριασμα του ανθρώπου με το περιβάλλον του - του Μυκονιάτη με τα σοκάκια, τις πλάκες, τα μπαλκόνια και τα σκαλοπάτια της Μυκόνου - δεν μπορεί παρά να γεννάει αρμονία και ομορφιά!
Πηγή: http://www.youtube.com/watch?v=CliBVWBJcn8
Δευτέρα 19 Απριλίου 2010
Καλημέρα με τον Πέτρο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)